Hoe wordt champagne gemaakt?
- Geplaatst op
- 0
Champagne, de mousserende wijn die we allemaal kennen. Vaak drinken we champagne om een feestje te vieren, het nieuwe jaar in te luiden maar ook tijdens een diner. Maar hoe wordt het eigenlijk gemaakt? En wanneer noem je iets champagne of wijn. Wij leggen het je uit.
Het begint bij druiven…
Champagne wordt gemaakt van druiven, de drie meest gebruikte soorten zijn de Pinot Noir, Pinot Meunier en de Chardonnay. In de meeste gevallen wordt een combinatie van meerdere druiven samengesteld, champagne kan echter ook uit een enkele soort druif (wit of blauw) bestaan. Champagne mag enkel champagne genoemd worden als het uit de Champagnestreek komt. De streek bestaat uit 4 departementen de Ardennes, Marnes, Aube en Haut-Marne, welke qua omvang ongeveer gelijk zijn gebleven aan de oorspronkelijke provincie.
Als de druiven eenmaal gegroeid zijn worden deze altijd met de hand afgeknipt of geplukt. Dit wordt nooit machinaal gedaan, omdat dit verboden is. Het sap binnenin de druiven is altijd wit. Het is gebruikelijk dat een champagne een wit/gouden kleur hebben, hier moet bij het persen dus voorzichtig aan gedaan worden. De rode kleur van de schil van de Pinot druiven mag niet tijdens de persing overgebracht worden. Voor een rosé champagne wordt dit wel met schil gedaan, ook kan het dat er Pinot Noir rode wijn word toegevoegd voor de kleur.
Persen en alcohol
Na het plukken en uitkiezen van de juiste druiven en wel/geen schil volgen er twee persfasen. De eerste (zachte) persing genaamd cuvée. Daarna volgt de zwaardere persing genaamd de taille. Uit de eerste persing volgt most en er komt meer sap uit dan bij de tweede persing. Daar mag maar maximaal 500 liter sap uit de 4000kg druiven komen. De stap na beide persingen is genaamd débourrage. Deze stap zorgt ervoor dat alle onzuiverheden uit de most worden onttrokken.
Na het zuiver maken van de most vindt de alcoholische gisting plaats. Er wordt suiker toegevoegd aan het proces en na ongeveer tien dagen veranderd het gist de suiker in alcohol en kooldioxide gas. Na de alcoholische gisting volgt de malolactische gisting, hier worden harde appelzuren omgezet in zachte melkzuren. Het is een lang proces en gaat nog wel even door. De assemblage volgt hierna waarbij verschillende stille wijnen met elkaar worden gecombineerd. Vaak worden er ook ‘reserve’ wijnen aan toegevoegd die in eerdere jaren gemaakt zijn. Dit zorgt per champagne huis voor de unieke smaak en is ook wel hun geheim te noemen.
Gistingsproces
De champagne makers en proevers stellen hier smaken samen tot de gewenste uitkomst. Deze zullen dan nog vijf weken in een koelcel liggen. Tijdens dit proces wordt het alcohol level tot 12,5% gebracht. Hier kunnen de wijnen vervolgens nog wel tien jaar liggen om te verouderen, hierbij wordt de juiste smaak gecreëerd. Om de bubbels fijner te krijgen en de smaak complexer ligt wijn jaren te rijpen, dit gebeurt in donkere kelders met een temperatuur tussen de 10°-12 graden.
Het dode gist wordt vervolgens verwijderd door elke dag de fles 1/8 te draaien. De gist prop verplaatst zich hierdoor naar de hals van de fles. De gist prop wordt verwijderd door middel van het bevriezen van de hals en bij het openen van de fles schiet de prop eruit.
Als de wijn lang genoeg heeft gelegen wordt de kurk eraf gehaald omdat er veel druk achter staat. Het gistingsproces heeft nu in de fles plaatsgevonden en het koolzuurgas heeft niet kunnen ontsnappen. Nu de fles open is kan er extra smaak aan worden toegevoegd in de vorm van gist en extra suikers. Dit wordt liqueur de dosage genoemd Er zijn drie levels van zoetheid, de bekendste is brut. Hierna komen de juiste kurken, de juiste druk en bubbels, het etiket en eventueel een strik om de fles.
Bekijk ook dit filmpje over hoe champagne wordt gemaakt:
Erg duidelijk en helder,
Dankjewel voor de uitleg.